Przedwczesny wytrysk (ang. premature ejaculation, PE) to problem seksualny, który dotyczy około 30% mężczyzn w Polsce w wieku 18–45 lat, według danych Instytutu Medycyny Sexologicznej w Warszawie. Często wiąże się z lękiem, frustracją i niską samooceną, ale także z pytaniami: czy wpływa na możliwość zajścia kobiety w ciążę? I jak go leczyć? W tym artykule postaramy się odpowiedzieć na te pytania, opierając się na badaniach naukowych i rekomendacjach polskich specjalistów.
Kliknij, aby kupićCzy przedwczesny wytrysk uniemożliwia kobiecie zajście w ciążę?
Krótką odpowiedzią jest: nie bezpośrednio. Przedwczesny wytrysk to problem z kontrolą nad wytryskiem, ale nie wpływa bezpośrednio na jakość nasienia ani zdolność kobiety do zajścia w ciążę. Kluczowe czynniki dla sukcesu zapłodnienia to:
- Jakość nasienia: liczba, ruchliwość i morfologia plemników (normalne parametry to >15 mln plemników/ml, >32% ruchliwości progresywnej).
- Odpowiednia zwrotna hormonalna: równowaga testosteronu, prolaktyny i innych hormonów.
- Dostępność jajeczek: regularność cyklu miesiączkowego i prawidłowa ovulacja.
Jednak przedwczesny wytrysk może pośrednio utrudniać concepcję, jeśli towarzyszą mu inne problemy:
- Niezadowolenie partnerskie: stres i frustracja z powodu krótkiego czasu trwania stosunku mogą redukcjonować częstotliwość seksu, zmniejszając szanse na zajście w ciążę.
- Zaburzenia współżycia: jeśli mężczyzna unika intymnych kontaktów z powodu wstydu, partnerka może mieć mniej okazji do zapłodnienia.
- Współistnienie innych schorzeń: przedwczesny wytrysk często towarzyszy problemom takim jak zastój spermy, prostatitis lub zaburzenia hormonalne, które same w sobie mogą wpływać na płodność.
Jak leczyć przedwczesny wytrysk? Skuteczne metody zgodne z polskimi rekomendacjami
Leczenie przedwczesnego wytrysku wymaga indywidualnego podejścia, ale istnieje wiele sprawdzonych metod. Oto najskuteczniejsze z nich:
1. Terapia behawioralna: uczenie się kontroli
Terapia behawioralna (CBT) to podstawa leczenia przedwczesnego wytrysku. Polega na ćwiczeniu kontroli nad wytryskiem poprzez:
- Technikę „stop-start”: Podczas stosunku, gdy mężczyzna czuje, że zbliża się wytrysk, przerywa działanie na 30 sekund (np. zmienia pozycję, rozmawia z partnerką), a następnie kontynuuje. Powtarzane regularnie uczy ciała „opóźniania” reakcji.
- Technikę „kompresji”: Jeśli wytrysk jest już bliski, mężczyzna delikatnie ściska podstawę penisu przez 10–15 sekund, co zmniejsza napięcie i opóźnia ejakulację.
Przykład polski: W Klinice Sexologii Uniwersytetu Warszawskiego 80% pacjentów, którzy regularnie ćwiczą te techniki, zgłasza poprawę kontroli po 8–12 tygodniach.
2. Leki: leki przeciwpadaczkowe i inhibitory recaptacji serotoniny
W przypadku ciężkiego przedwczesnego wytrysku lekarz może zalecić leki:
- Dapoksetyna: inhibitor recaptacji serotoniny (SSRI), który opóźnia ejakulację o 30–50%. Działa już po 1–2 godzinach od zażycia, a długotrwałe stosowanie (3–6 miesięcy) może dać trwałe efekty.
- Lidokaina: miejscowy anestetyk, który zmniejsza wrażliwość penisu. Stosowany w formie kremu lub żelu przed stosunkiem (nastawka: 30 minut przed aktywnością seksualną).
Uwaga: Leki należy stosować tylko na receptę lekarza, ponieważ mogą mieć skutki uboczne (np. ból głowy, nudności).
3. Lifestyle: dieta, ćwiczenia i redukcja stresu
- Dieta: Unikaj tłustych, słodkich i wysoko przetworzonych produktów (mają one negatywny wpływ na circulation i poziom testosteronu). Zamiast tego:
- Włącz do diety: orzechy (magnez, cynk), ryby tłuste (omega-3), warzywa liściaste (witamina K), owoce (antyoksydanty).
- Ogranicz: alkohol (hamuje funkcję seksualną), kofeinę (zwiększa lęk), cukier (powoduje „spadki” energii).
- Ćwiczenia: Regularne ćwiczenia aerobowe (bieganie, pływanie) poprawiają circulation i redukują stres. Yoga i ćwiczenia Kegla (ćwiczenia mięśni miednicy) wzmacniają kontrolę nad wytryskiem.
- Redukcja stresu: Medytacja, breathing exercises (np. technika 4-7-8: wdech 4 sekundy, wstrzymanie 7 sekund, wydech 8 sekund) lub hobby (np. czytanie, gra na instrumencie) obniżają poziom kortyzolu, który nasila lęk przed wytryskiem.
4. Terapia partnerska: współpraca i komunikacja
Stres i wstyd z powodu przedwczesnego wytrysku często pogłębiają problem. Współpraca z partnerką jest kluczowa:
- Otwarte rozmowy: Opowiedz partnerce o swoich problemach – to zmniejszy napięcie i pomoże wam znaleźć wspólne rozwiązania (np. zmiana tempa, eksperymentowanie z pozycjami).
- Terapia par: W niektórych przypadkach lekarz sexolog może zorganizować sesje terapeutyczne dla pary, aby nauczyć was komunikacji i współpracy w sferze intymnej.
Kiedy trzeba udać się do lekarza?
Jeśli próby samodzielnego leczenia (techniki behawioralne, ćwiczenia) nie przynoszą efektów przez 3–6 miesięcy, lub jeśli przedwczesny wytrysk towarzyszy innym objawom (np. bólowi podczas ejakulacji, problemom z erekcją), koniecznie skonsultuj się z lekarzem. W Polsce specjaliści w dziedzinie sexologii i urologii (np. w Klinikach Specjalistycznych w Warszawie, Krakowie czy Gdańsku) oferują kompleksowe leczenie, w tym:
- Badania laboratoryjne (badanie spermy, poziom hormonów).
- Diagnozę zaburzeń nerwowych lub psychicznych (np. lęk społeczny).
Podsumowanie
Przedwczesny wytrysk nie uniemożliwia kobiecie zajścia w ciążę bezpośrednio, ale może utrudniać concepcję poprzez wpływ na jakość życia seksualnego i relacje. Kluczowe jest wczesne podejście do leczenia – zarówno behawioralnego, jak i medycznego. W Polsce dostępne są sprawdzone metody, a specjaliści gotowi są pomóc. Pamiętaj: przedwczesny wytrysk to problem, który można pokonać – z determinacją i wsparciem ekspertów.
Źródła: Instytut Medycyny Sexologicznej w Warszawie, Polish Society of Andrology, badania kliniczne opublikowane w „Journal of Sexual Medicine”.